florecimiento

http://www.flickr.com/photos/coquinete/3166321994/

-Lo sientes?

-El qué?

-Un cambio.

-Un cambio de qué?

-No hace falta saber qué ha cambiado, lo importante es que algo no es como era antes. Y eso ya forma parte de el pasado.

-Me cuesta seguirte, si sabes que ese cambio existe deberías saber qué es lo que ha cambiado, porque sabrías lo que había antes y lo que hay ahora.

-Ese razonamiento es tan lógico, acaso crees que sé lo que hay ahora? lo desconozco todo por completo, los conceptos se me escapan, no entiendo nada y a la vez lo entiendo todo, pero igual que viene se va. Ahora mismo hay una linea fina como el viento entre mi razón y mi instinto. Podría darte miles de consejos, podría criticar cualquier cosa y no me faltarian palabras. Todo inútil.

-Eres demasiado radical, sigo sin entenderte del todo, creo que hoy has tenido un mal día, basicamente.

-Nunca te ha pasado que has dejado de querer a alguien y ya está? sin ninguna explicación, un día te despiertas y ya no le quieres. Realmente tú jamás decides racionalmente dejar de sentir algo, sucede cuando se da el cambio, y no sabes nada más. Estoy segura de que no todo es tan inexplicable, seguramente sea algo gradual. Pero es lo más auténtico.




"Ya no te quiero en mi vida porque lo siento así" la cruda realidad.

3 comentarios:

  1. que cierto
    asi, de repente

    ResponderEliminar
  2. ostres... és una gran veritat i mai hi havíem parat a pensar.

    ResponderEliminar
  3. Ostres, és una gran veritat tot i que mai sabem perquè ben bé ens ha passat allò i tot plegat es fa un embolic.

    ResponderEliminar